Gentium dominae ritus & linguam ad Gentes nostras Maroboduus ex Ital ia (in qua Augusto familiaris annos aliquot consumserať) redux traduxit, quam exules ipsius & CATUALDAE in fuga comites, regno vero VANNIANO a Tiberio redditi latius explicarunt
	*
	(a) Cujus nulla monumenta extant, cum Svevos a pueris nulia difciplina assuefactos suiíľe IV. i. dc Bell. Gall.Caesar tradat. Duas quidem jam Urnas Masla exposuit, quarum una aliquoties notam hanc  Germanorum litteram mira similitudine exscribentem ostentat, ast num litteram,num figuram asseram, đubius haereo, donec benigniora fata integram Urnam pluribus his & diversis Notis insignem dabunt, (b) Diflu hiftor. LlII.de Templ. Antiq. §. 3. in notis, (c) Am. Marcell. XVII. 12. Edit, mihi Valenianae: Sarmatae & Quadi vicinitate &similitudine morum armaturaeque concordes. Sunt illis hastae longiores, loricae ex cornibus rafis & levigatis, plumarum specie linteis indumentis innexae, equorumque plurimi ex ufu caftrati. addit Tacit.
	Hiftor. cuique nobilissimo & principibus tegmen esse serreis laminis aut praeduro corio consertum adversus ictus impenetrabile, fed impetu hostium provolutis inhabile ad refurgendura. Tacitus de Mor. Germ.
	§.5. LYGIORUM nomen in plurimas olim Civitates diffusum Tacitus autor est, quarum vero vestigia indicare vix licet: (a) naharualos tamen Patria» nostrae á Septentrione Hercynii (altus accolas jungamus, cum Semnonibus vicinam Gentem suifle (b) fatis conflet. Erat apud eos antiquae Religionis lucus 7 in quo nulla quidem