simulacra, nullum superstitionis peregrinae vestigium
	,juvenum tamen fratrum numen colebatur, cujus (c) Alcis nomen, (d) Sacerdos muliebri ornatu praesicidebat, Romani Castorem Pollucemque esse arbitrabantur.
	(a) Imo EIysios Taciti, Lygiorum Partem, add. Mart. Hankium c.Xl.§. 10. seqq.de Siles,,major. Naharvalis eam adscribas regionem, ubi nunc Haina, Boleslavia, Waldavia: quarum media ob luci veteris famam & vestigia inclyta est. (d) ita Schurzfleisch. I. c. ubi tamen Saxonum finitimos esse credit, verum Ptolomae teste quod ego Cimbricae Chersonesi Collum ad Albis ostium esse opinor. Melius Jodoc. Willichius cos ad Sarmatiam porrectos  suisse docet cap. XVI. in Tac. Germ. (c)Tot de numine ALCIS, quot de patria Homeri sententiae, quamquam plures id silentio praetereant, veluti Lipsius, Rhenanus, Schedius, Rapoldus, Lexicon Hossmanni, aliique. Curaeus ac SchikfusiusNumen hoc Mosen ac Aaronem esse autumant,
	cum Hebraeorum mores nostris non fuerint ignoti. Ab  Robur, auxilium,derivatam vocem suisse Jodoc. Willichius credit. Chrift. Wagemannus im Entwurff vom Druidensuss nomen putat fonare ac alis ift, omnium Rerum Substantiam. Tragil Amkiel in Cimbr.Heyden Religion f. cap. 16. ex Edda tradit, Genios apud Cimbros cultos dictos suisse Alsser, ac Helffer, adjutores, unde Taciti Alcis. Forte Numen iftud daemonem montanum denotat, cui ALP & ALF apud veteres nomen suiss in Antiquitat. Celtic. Septentr. E
	n f. cap. 16. ex Edda tradit, Genios apud Cimbros cultos dictos fuiiie Alffer, acHdffer, adjutores, unde TacitiAlcis. ForreNumen iftud daemonem montanum denotat, cui ALP & ALFapud veteres nomen suisse in Antiquitat. Celtic. Sc Septentr. Eruditiss Keyslerus p. 500. commonstrat. Hinc cum duos Naharvali coluerint, apparet iane fi in pluralem Numerum formes ALFFIS, sacra haec celebrata suiss, unde ALCIS originem ducere videtur, & superstitionis in Silesia supersunt Vestigia der Alp, das Alpdrucken. Sic & in Brunsvicensi ac Hanno verano tractu die Velde, & in regione Erfurtensi spećtrum Frau Holde á Valleda Taciti nomen nabent. (d) Forte Sacerdos virgo erat fatidica, quales apud Celtas Aurinia C Akuna, Velleda &Ganna>dequibus
	apoldus, Lexi-conHofimanni, aliiquc. Curxus acSchikfuíiusNumenhocMo-íěn ac Aaronem efle autumant, cum Hebraeorum mores noftris non fuerint ignoti. Ab aAwj Robur, auxilium,derivatam vocem fuifTe Jodoc. Willichius credit. Chrift. Wagemannus imEntwurff vom Druidenfuíľnomen putat lonare ac alis ift, omnium Rerum Subftantiam. Tragik Amkicl in Cimbr.Heyden Religion f. cap. 16. ex Edda tradit,
	Genios apud Cimbros cultos dictos fuiiie Alffer, acHdffer, adjutores, unde TacitiAlcis. ForreNumen iftud daemonem montanum denotat, cui ALP & ALFapud veteres nomen fuiiie in Antiquitat. Celtic. ScSeptentr. EruditiiE Keyslerusp. ęoo. commonítrat. Hinc cum duos Naharvali coluerint, apparet iane fi in pluralem Numerum formes ALFFIS, Iaera harc celebrata fuiile» unde ALCIS originem ducere videtur, & íuperftitionis in Sileíia fuperíunt VeftigÍ3 der AIp, das Aipdrucken. Sic & in Rrunfvicenfi ac Hanno verano tractu die Velde, & in regione Erfurtenfi fpećtrum Frau Holde á Valleďa Taciti nomen nabent. (d) Forte Sacerdos virgo erat fatidica, quales apud Celtas Aurinia C Alruna, Velleda &Ganna,dequibus