Vellej. Paterc. 2 109. Zgodnie z życiem i osiągnięciami zasługują na to. Kiedy Rzymianie przybyli do Renu do swoich sąsiadów, był zdeterminowany, wycofany z narodu w Bojohaemum, zrobił z nich pokaz, Bojisque Pulfer Boviasmum w Maroboduus, miasto się zmieniło, a królestwo zostało ustanowione w Cesarstwie Rzymskim, w końcu się skończyło. Warto było Vellej. Tatuś. Najlepszym sposobem wyjaśnienia, w którym położenie końca i końca Imperium jest tak wielkie, jak myślę: Tak samo będzie z tym człowiekiem, że: Był też (Maroboduus), który mógł zrobić tyle rzeczy, których się obawiał, co uczynił z Niemcami, a po lewej i na froncie Panonii, że po prawej stronie, z tyłu tronu, na tronie wszystkich Austriaków, byliby wszyscy ludzie ich ojca. poczuł. Tak więc, Niemcy, Pannoniamque do odłączenia, myślę, że trochę różni się od innych rzeczy: do lxvam, który stworzył z Niemcami, i po prawej stronie i przed Panonią, że on, itd. (C) Jest bitwa bardzo piękna, Tacyt, Annal. 2. 46. (d) ta sama nieważna 2. 68 • Opuściłem Włochy w wieku osiemnastu lat, co jest dla większości jasne, nadmierne przywiązanie do konta, umarłem w wieku 71 lat. lat.	Vellej. Paterc. II 109. teste, qui vitam ejus laudesque promeritas habet. Cum Romanos ad Rhenum sibi vicinos esse aegre serret,avocatam ab iis gentem inBojohaemum traduxit, Bojisque pulfis urbem Boviasmum in Maroboduum mutavit, & regnum in timendum quoque Romano Imperio fastigium perduxit. Videtur operae pretium locum Vellej. Patercul. dare, quo situm finesque tanti Imperii optime explicari arbitror: Sic vero ille: Eratque (Maroboduus) etiam eo timendus, quod cum Germaniam ad laevam & in fronte, Pannoniam ad dextram, a tergo sedium suarum haberet Noricos, tanquam in omnes semper venturus ab omnibus timebatur. Ita Germaniam Pannoniamque disjungi puto, aliter paulo ab aliis legitur: quod cum Germaniam ad lxvam, & in fronte Pannoniam ad dextram, &c.(c) Proelium Tacitus pulcerrime Annal. II. 46. (d) idem Annal II. 68• Non excessit Italia per duodeviginti annos, consenuitque,multum imminuta claritate nominis, ob nimiam vivendi cupidinem, obiit LXXI. annorum.
od	e
§.6. (A) Catualda z (b) narodu Gothones, słynącego zarówno z młodych, jak i odważnych następców Kinga, (c) Kiedyś siła nacisku, ale ten Drusi (z którego został obudzony) został wygnany. Zbliża się koniec roku, więc ku wolności ich ojców są ukryte pułapki przed nieznajomym, królem Quadi (d) pulsu, udało im się uzyskać raport o godności jego lotu, zniesławieniu opętanego jego umysłu.	§.6. (a) catualdam, ex(b) Gothonum gente juvenem nobilem & audacem, Regem succesorem habuit, ejus (c) olim vi pressum, sed & huic Drusi (a quo excitatus erat) favor parabat exilium. Anno enim vix elapso, ne libertati suorum infidias strueret, Rex extraneus a Quadis (d) pulsus, impetratae dignitatis famam fugae turpitudine rependit.
(A) Cattcnwald lub Gothenwald powiedzieli o Hankinsie c. §. 26 i kolejne strony. (B) Chal. I stąd zwycięża Gothones. Zza Wisły Ortelius ich odrzuca, oddał ich prawdziwemu miejscu Cellarius i Cluverium, aby błądzili, to są Goci, aby być Gotami, Imperium Rzymskie na zachodzie, wykorzeniające, które nie widzi, region z skończonym Tacytem, wśród zmarszczek mówi do siebie Ligioski, a nie jeden z narodów	(a)Cattcnwald vel Gothenwald dictus, dequo Hankins I. c. §. 26. & seqq. (b) Tacit. Trans Lygios Gothones regnantur. Ultra Vistulam eos rejecit Ortelius, verum locum dedit iis Cellarius, & errare Cluverium, Gothones hos Gothos esse, Imperium Romanum in Occidente exstirpantes, quis non videt, cum finitam inter Rugios Lygiosque regionem Tacitus loquatur, non illam gentium